مقاله ترجمه شده درباره جذب و انتقال آهن در گياهان
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
کاوش آهن: جذب و انتقال آهن در گياهان
عنوان انگلیسی مقاله:
Mining iron: Iron uptake and transport in plants
کلمات کلیدی مقاله:
جذب آهن، كمبود آهن، انتقال، تنظيم، ميتوزيدوفروز
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
زیست شناسی و کشاورزی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
علوم گیاهی، بیوشیمی، علوم سلولی و مولکولی، اکولوژی گیاهان زراعتی و فیزیولوژی گیاهان زراعتی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چكيده
1-مقدمه
2- جذب آهن
1-2- روشي بر مبناي كاهش I
1-1-2- آزاد شدن پروتون
2-1-2- كاهش كي‌ليت آهن (III)
3-1-2- انتقال‌دهنده (Fe(+2
2.2. جذب استراتژی دوم
2.2.1 سنتز ﻓﯿﺘﻮﺳﯿﺪﺭﻭﻓﻮﺭﻫﺎ (PS)
2.2.2. جذب کمپلکس‌های Fe–PS
2.2.3 ترکیب و مطابقت
3- انتقال آهن از راه دور
4- انتقال آهن بين سلولي
5- تنظيم پاسخ های كمبود آهن
6- نكات پاياني
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Iron (Fe) is an essential nutrient for plants. It is required for life-sustaining processes from respiration to photosynthesis, where it participates in electron transfer through reversible redox reactions, cycling between Fe2+ and Fe3+. Insufficient Fe uptake leads to Fe-deficiency symptoms such as interveinal chlorosis in leaves and reduction of crop yields. Plants need to maintain Fe in the concentration of 109 –104 M to achieve optimal growth, however Fe acquisition is challenging due to the low solubility of Fe in soil solution [1]. Although Fe is the fourth most abundant element in the earth’s crust, it is not readily available to plants. In well-aerated soils at physiological pH, the concentrations of free Fe3+ and Fe2+ are less than 1015 M, a value far below that required for optimal growth [2]. Thus, Fe-deficiency often limits plant growth causing agricultural problems. In fact, one third of the world’s cultivated soils are calcareous and considered Fe deficient [3]. In addition to the low solubility, the properties of Fe require plant cells to place limitations on its accumulation. Superoxide and hydrogen peroxide, that are produced in the cells during the reduction of molecular oxygen, are catalyzed by Fe2+ and Fe3+ to form highly reactive hydroxyl radicals [4].
1-مقدمه
آهن (Fe)، يك ماده غذايي ضروري در گياهان است. آن براي فرآيندهايي كه باعث حفظ حيات مي‌شود از تنفس و فتوسنتز نقش دارند مورد نياز است كه در انتقال الكترون از طريق واكنش‌هاي كاهنده برگشت پذير و حلقه‌اي (تناوبي) كه بين Fe^(+2)و Fe^(+3)ايجاد مي‌كند تاثيرگذار مي‌باشد. وقتي جذب آهن كافي نباشد، باعث مي‌شود، علائم كمبود آهن مثل كلروز بين آوندها در برگ‌ها ايجاد شود و بازدهي محصول هم كاهش مي‌يابد. گياهان نياز دارند آهن را در غلظت‌هاي 10^(-9) تا 10^(-4) Mحفط كنند تا به رشد بهينه‌اي دست يابند. بهرحال دستيابي به آهن مشكل است چون حل‌پذيري آهن در محلول خاك اندك است{1}.
اگرچه آهن، چهارمين عنصر فراوان در پوسته خاك مي‌باشد، اما به آساني در دسترس گياه قرار نمي‌گيرد. در خاك‌هايي در خاك‌هاي داراي PH فيزيولوژيكي بخوبي هوا وارد آن‌ها مي‌شود،غلظت‌هاي Fe^(+3) و Fe^(+2)آزاد كمتر از 10^(-15) Mمي‌باشد كه مقداري است كه بسيار كمتر از مقدار مورد نياز براي رشد مطلوب آن مي‌باشد {2}. بنابراين، كمبود آهن غالباً رشد گياه را محدود مي‌كند كه باعث مشكلاتي در كشاورزي مي‌شود. در واقع، يك سوم خاك‌هاي تحت كشت (زراعي) در دنيا، آهكي مي‌باشند و به صورت خاك‌هاي داراي كمبود آهن در نظر گرفته مي‌شوند {3}. علاوه بر حل‌پذيري اندك، براي خواص آهن، سلول‌هاي گياهي نياز است كه محدوديت‌هايي براي تجمع آن ايجاد كنند. سوپروكسيد و پروكسيدهيدروژن كه طي كاهش اكسيژن مولكولي در سلول‌ها توليد مي‌شوند، توسط Fe^(+2) و Fe^(+3) كاتاليز مي‌شوند تا راديكال‌هاي هيدروكسيل بسيار واكنش بسازند {4}.
