مقاله ترجمه شده درباره تاکسونومی نیازمندی های امنیت و حریم خصوصی برای اینترنت اشیا (IoT) – سال 2014
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تاکسونومی نیازمندی های امنیت و حریم خصوصی برای اینترنت اشیا (IoT)
عنوان انگلیسی مقاله:
A Taxonomy of Security and Privacy Requirements for the Internet of Things (IoT)
کلمات کلیدی مقاله:
اینترنت اشیاء، حریم خصوصی، امنیت، مهندسی نیازمندی ها
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
امنیت اطلاعات، شبکه های کامپیوتری، اینترنت و شبکه های گسترده، سامانه های شبکه ای
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. اجزای کلیدی IoT
3. کارهای مرتبط
4. تجزیه و تحلیل امنیت و حریم خصوصی
A. مدیریت کنترل دسترسی، احراز هویت و اجازه
B. یکپارچگی داده ها
C. یکپارچگی زمینه ای (قراینی)
D. تشخیص نفوذ
E. عدم انکار
5. AMI شبکه هوشمند به عنوان یک سناریوی IoT
6. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
I. INTRODUCTION
The idea behind the Internet of Things (IoT) is to connect not only people and computers, but also everyday objects to the Internet. This can be achieved by equipping things with computing and communication abilities thus entirely mapping the physical world to the digital one. This vision has come from the fact that people have limitations in time and accuracy when it comes to data gathering and generation, but if these processes can be done without any human interference (i.e., by having uniquely identifiable objects to report their status, location, addresses, etc.), then the costs and losses could be reduced dramatically. The IoT has the potential to change the ways of working and living with its new aspects of communication and interaction, and innovative services and applications, e.g., real-time objects monitoring, search engine for things, etc. [1], [12].
1. مقدمه
هدف اینترنت اشیاء (IoT)، اتصال نه تنها افراد و کامپیوترها، بلکه همچنین اشیاء روزمره به اینترنت است. با تجهیز اشیاء به قابلیت های محاسباتی و ارتباطی و در نتیجه نگاشت کلی دنیای فیزیکی با دنیای دیجیتال، می توان به این هدف نائل گردید. این دیدگاه نشات گرفته از این حقیقت است که وقتی نوبت به گردآوری و تولید داده ها می رسد، افراد از لحاظ زمان و صحت با محدودیت هایی مواجه می شوند، اما اگر این فرایندها را بتوان بدون دخالت انسان انجام داد (به عبارتی با اشیاء قابل شناسایی جهت گزارش وضعیت، مکان، آدرس و غیره)، آنگاه هزینه ها و زیان ها را می توان به طور چشمگیری کاهش داد. IoT پتانسیل تغییر راههای کارکردن و زندگی با جنبه های جدید ارتباط و تعامل، و خدمات و اپلیکیشن های نوآورانه، مثل نظارت بلادرنگ براشیاء، موتور جستجوی اشیاء و غیره را دارد.
