ترجمه مقاله معیار های الکتروکاردیوگرافی برای تشخیص بزرگی بیش از حد (هایپرتروفی) در بطن چپ – سال 2017
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
معیار های الکتروکاردیوگرافی برای تشخیص بزرگی بیش از حد (هایپرتروفی) در بطن چپ
عنوان انگلیسی مقاله:
Electrocardiographic Criteria for the Diagnosis of Left Ventricular Hypertrophy
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
قلب و عروق
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
روش ها
نتایج
گروه تست
مباحث
محدودیت های مطالعه
جمع بندی
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Several electrocardiographic (ECG) criteria have previously been proposed to diagnose left ventricular hyperthrophy (LVH), with modest differences in the degree of accuracy among them (1,2). At present, 37 different ECG criteria have been endorsed by the American Heart Association, a figure that suggests lack of consensus and often leads to confusion among clinicians (3,4). The specificity of the Cornell voltage criteria, the method considered to be the most accurate, is approximately 90%, with a sensitivity of only 20% to 40% (1,5). In the present study, we tested the performance of novel criteria, taking into consideration the dynamic changes in voltage that occur within each electrocardiogram. We hypothesized that the summation of the amplitude of the deepest S wave in any lead (SD) with the S wave in lead V4 (SV4) would improve upon the sensitivity of the other criteria, while maintaining an adequate specificity for the diagnosis of LVH.
معیار های ECG مختلف از قبل برای تشخیص دادن هایپرتروفی بطن چپ (LVH) مورد استفاده قرار گرفته است و سطح متوسطی از صحت در میان این روش ها مشاهده می شود. در حال حاضر، 37 معیار مختلف ECG توسط انجمن قلب آمریکا ثبت شده است که این عدد نشان می دهد که اجماع کلی بین این روش ها وجود ندارد و معمولا این روش ها منجر به ایجاد ابهام بین متخصص های بالینی می شود. حساسیت ویژه ی معیار ولتاژ کورنل، روشی که به عنوان صحیح ترین روش موجود در نظر گرفته می شود، تقریبا 90% نی باشد و حساسیت آن تنها بین 20% تا 40% می باشد.
در مطالعه ی فعلی، ما عملکرد یک معیار جدید را بررسی می کنیم و تغییرات پویا در ولتاژ که در هر الکتروکاردیوگرام ایجاد می شود را در نظر می گیریم. فرض ما بر این است که جمع کردن دامنه ی عمیق ترین موج S در هر کانال (SD) با موج S در کانال V4 (SV4) می تواند موجب بهبود حساسیت این روش در مقایسه با روش های دیگر شود، در حالی که حساسیت کافی برای تشخیص LVH را هم حفظ می کند.
