مقاله ترجمه شده درباره هورمون جوانی و حملات زنبور عسل
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
هورمون جوانی و حملات زنبور عسل
عنوان انگلیسی مقاله:
Juvenile hormone and aggression in honey bees
کلمات کلیدی مقاله:
دفاع کولونی، هورمون جوانی، تقسیم کار، آپیس ملیفرا، زنبور عسل
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
زیست شناسی و کشاورزی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
علوم سلولی و مولکولی، حشره شناسی کشاورزی و بیوسیستماتیک حشرات
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- مواد و روشها
2-1- تهاجم زنبورهای زمستان
2-2- تهاجم زنبورهای پرستار تابستان
2-3- تهاجم در سطح کولونی
2-4- اندازه گیری هورمون جوانی
3- نتایج
3-1- تهاجم زنبورهای زمستان
3-2- تهاجم پرستاران تابستان
3-3- هورمون جوانی
4- بحث
تقدیر و تشکر
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Honey bees, Apis mellifera L., vary substantially in the degree of their aggressive response. This can be attributed to geographic variation among populations (Collins et al., 1989), differences among colonies within populations (Breed, 1991; Breed and Rogers, 1991), and differential expression of defensive behavior among bees within the same colony (Breed et al., 1992). Although a genetic component, which explains a portion of this variation in aggressiveness, is well established (Collins, 1991), the physiological mechanisms regulating levels of aggressiveness are not well understood. In this study, we address the hypothesis that juvenile hormone (JH) is an endocrinological correlate of aggression in honey bees.
1- مقدمه
زنبورهای عسل ، آپیس ملیفرا، به طور قابل ملاحظه ای در درجه پاسخ تهاجمی خود با یکدیگر متفاوتند. این موضوع می تواند به دلایل تنوع جغرافیایی میان آنها (کالینس وهمکاران 1989) ، تفاوت میان کولونی ها (برید و راجرز 1991)، و بیان متفاوت رفتار دفاعی میان زنبورهای یک کولونی (برید و همکاران 1992) باشد. با وجود اینکه یک عنصر ژنتیکی که بخشی از این تنوع در تهاجم را توضیح می دهد به خوبی مورد بررسی قرار گرفته است (کالینس 1991)، ساز و کار های فیزیولوژی که سطوح تهاجم را تنظیم می نماید به خوبی درک نمی گردند. در این مطالعه ما به این فرضیه می پردازیم که هورمون جوانی دارای همبستگی غددی با تهاجم در زنبورهای عسل می باشد.
