ترجمه مقاله خود مختاری مدیران، کنترل استراتژیکی، سیاست سازمانی و اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک – سال 2016
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
خود مختاری مدیران، کنترل استراتژیکی، سیاست سازمانی و اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک: یک بررسی تجربی در مورد روابط غائب (بررسی نشده) در بخش هتلداری
عنوان انگلیسی مقاله:
Managers’ autonomy, strategic control, organizational politics and strategic planning effectiveness: An empirical investigation into missing links in the hotel sector
کلمات کلیدی مقاله:
خود مختاری مدیران، کنترل استراتژیکی، سیاست سازمانی، اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک، گردشگری و هتلداری، خاورمیانه عربی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مدیریت
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت استراتژیک، مدیریت عملکرد، مدیریت هتلداری
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. تئوری و فرضیه ها
2.1. سیاست سازمانی
2.2. خودمختاری و سیاست سازمانی
2.3. کنترل استراتژیکی و سیاست سازمانی
2.4. سیاست سازمانی و اثربخشی برنامه ریزی استراتژیکی
3. روش ها
3.1. جمع آوری داده
3.2. سنجش های ساختارها
4. تحلیل داده ها و نتایج
4.1. مدل سنجش
4.2. مدل ساختاری
5. بحث
5.1. کاربردهایی برای مدیران
6. محدودیت ها، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده، و نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
This article reports on the impact of managerial autonomy and strategic control on organizational politics and show how the latter influence effectiveness of strategic planning. In doing so, it outlines particular directions that a rebalanced strategic management research agenda may take. Whereas organizational politics have received sustained interest in the management literature, its conceptual and empirical examination in the tourism industry has been meagre. This study contributes to fill this gap by analyzing data from 175 four- and five-star hotels located in a less researched region, the Gulf Cooperation Council (GCC) countries. The findings indicate that high levels of autonomy combined with low levels of control negate the effectiveness of strategic planning by increasing organizational tensions. Drawing on political and organizational perspectives, an interpretation of the results and policy implications are discussed. The study also delineates interesting research avenues for further research on organizational politics in the tourism industry.
1. Introduction
A broad range of studies have conceptualized organizations as political coalitions of members with often divergent goals; and they have also attested to both the ubiquity of organizational politics and to their widespread destructive impact on organizational outcomes (Elbanna, 2010; Kacmar & Baron, 1999; Kreutzer, Walter, & Cardinal, 2014). However, with few and less related exceptions (e.g., Buonocore, 2010; Hung, Yeh, & Shih, 2012), there has been very little theoretical and empirical research on organizational politics in the hotel sector, despite its importance and its treatment for decades in the management literature. The research reported in this article aims to help to fill this gap by examining the impact of two antecedents of organizational politics (managers’ autonomy and strategic control), and one of its outcomes (the effectiveness of strategic planning).
چکیده
ما در این مقاله تأثیر خود مختاری مدیریتی و کنترل استراتژیکی، بر روی سیاست سازمانی را بررسی می کنیم و نشان می دهیم که کنترل استراتژیکی چطور بر اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک تأثیر می گذارد. ما برای این منظور، مسیرهای خاصی که یک طرح تحقیق مدیریت استراتژیکی متعادل شده ممکن است طی کند را توصیف می کنیم. با اینکه سیاست سازمانی در مقالات مدیریت مورد توجه زیادی قرار گرفته است اما آزمایش مفهومی و تجربی آن در صنعت گردشگری خیلی ناقص و اندک است. ما در این مقاله توسط تحلیل داده های بدست آمده از 175 هتل 4 ستاره و 5 ستاره، این کمبود را برطرف می کنیم. این هتل ها در کشورهای انجمن همکاری خلیج (GCC) واقع هستند که ناحیه ای است که خیلی کم مورد تحقیق قرار گرفته است. یافته های ما نشان می دهد که سطوح بالایی از خود مختاری در ترکیب با سطوح پایین کنترل، با افزایش تنش های سازمانی، سبب خنثی شدن اثربخشی برنامه ریزی استراتژیک می شوند. ما با استفاده از دیدگاه های سیاسی و سازمانی، تفسیر نتایج و مفاهیم خط مشی را توضیح می دهیم. ما در این مطالعه مسیرهای تحقیقاتی جالبی را هم برای تحقیقات آینده در مورد سیاست سازمانی در صنعت گردشگری معرفی می کنیم.
1. مقدمه
مطالعات زیادی، سازمان ها را بصورت ائتلاف های سیاسی تصور کرده اند که اعضای آن اغلب دارای اهداف مختلف هستند؛ این مطالعات همچنین حضور فراگیر (حضور همزمان آنها در همه جا در یک وقت) سیاست های سازمانی و تأثیر مخرب گسترده آنها بر روی نتایج سازمانی را تأیید کرده اند (اِلبانا 2010؛ کاسمار و بارون 1999؛ کروزِر، والتر و کاردینال 2014). البته بجز چندین استثناء (بعنوان مثال بونوکور 2010؛ هانگ، یاه، و شیه 2012)، در در بسیاری از مقالات، تحقیقات تئوری و تجربی خیلی کمی بر روی سیاست های سازمانی در بخش هتلداری انجام شده است، علیرغم اینکه اهمیت آنها مدتهاست که در مقالات مدیریت اثبات شده است. هدف تحقیقات گزارش شده در این مقاله این است که توسط بررسی تأثیر دو پیشایند سیاست سازمانی (خودمختاری مدیران و کنترل استراتژیکی)، و یکی از نتایج آن (اثربخشی برنامه ریزی استراتژیکی)، به رفع این کمبود کمک کنند.
