مقاله ترجمه شده درباره مهندسی دیواره سلولی گیاه برای افزایش تولید سوخت زیستی – سال 2015
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مهندسی دیواره سلولی گیاه برای افزایش تولید سوخت زیستی
عنوان انگلیسی مقاله:
Engineering of plant cell walls for enhanced biofuel production
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
زیست شناسی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
میکروبیولوژی، علوم گیاهی، ژنتیک و علوم سلولی و مولکولی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
تغییر شبکه پلیمری لیگنین
کاهش مهارکننده های اندوژن فرآیند
افزایش قندهای دیواره
نتایجی که بیان شده‌اند
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Introduction
The annual production of cell walls of land plants alone has been estimated to be 150–170 billion tons [1]. To put this in perspective, the total annual output of the chemical industry worldwide (1.2 billion tons/year; BASF report 2011) is produced by land plants in the form of cell walls in just two days. During this process massive amounts of atmospheric carbon dioxide are assimilated by plants through photosynthesis and deposited and stored in the wall, making the wall the dominant carbon-sequestration system on this planet. However, one should not consider the wall as a mere carbon storage device, but as a sophisticated material composite made of a number of polymer networks with numerous, essential functions in the life cycle of a plant. While plant cells are still elongating, they are surrounded by a primary wall, whose principle components are polysaccharides — glucans forming cellulose microfibrils, substituted polysaccharides representing various hemicelluloses, and a polyanionic polysaccharide network, the pectins — placed in water (water content: 60–70% of the mass [2], Figure 1a). Once cell elongation ceases, a secondary wall is deposited in some types of cells. Secondary walls also consist of polysaccharides — cellulose microfibrils and various hemicelluloses — but the water content is much reduced (5%) due to the presence of the hydrophobic polyphenol lignin (Figure 1b, [2]).
مقدمه
تولید سالانه دیواره‌های سلولی تنها از گیاهان خشکی‌زی 150-170 تن برآورد شده است. بر اساس این آمار، کل بازده سالانه صنایع شیمیایی در سراسر جهان (حدودا 1.2 میلیارد تن در سال، گزارش BASF در سال 2011) توسط گیاهان خشکی‌زی در قالب دیواره سلولی در دو روز تولید می‌شود. در طی این فرآیند مقدار زیادی کربن دی‌اکسید اتمسفری توسط گیاهان از طریق فتوسنتز جذب می‌شود و در دیواره سلولی ذخیره می‌گردد و دیواره را به سیستم ترسیب کربن غالب در این سیاره تبدیل می‌کند. با این حال، نباید دیواره به عنوان ابزار ذخیره‌سازی کربن در نظر گرفته شود بلکه مخلوط پیچیده‌ای است که از تعدادی شبکه‌های پلیمری با عملکردهای متعدد و ضروری در چرخه سلولی گیاه تشکیل شده است.
در حالی که سلول‌های گیاهی همچنان در حال رشد هستند؛ آنها توسط دیواره اولیه احاطه شده‌اند که اجزاء اصلی آن پلی‌ساکاریدها- گلوکان‌های تشکیل‌دهنده میکروفیبریل‌های سلولزی هستند؛ پلی‌ساکاریدهای جایگزین نشان‌دهنده همی‌سلولزهای مختلف هستند و شبکه پلی‌ساکارید پلی آنیونی یعنی پکتین‌ها در آب قرار دارد (مقدار آب: 60-70% از وزن سلول، شکل 1a). هنگامی که رشد متوقف می‌شود؛ دیواره ثانویه در برخی از انواع سلول‌ها رسوب می‌کند. دیواره‌های ثانویه همچنین از پلی‌ساکاریدها میکروفیبریل‌های سلولزی و همی‌سلولزهای مختلف تشکیل شده‌اند اما مقدار آب به دلیل وجود پلی فنول لیگنین هیدروفوبیک بسیار کاهش یافته است (حدودا 5%) (شکل 1b).
